میخواهم برگردم به زمان کودکی آن زمان ها که:پدر تنها قهرمان بود.
عشقِِ،تنها در آغوش مادر خلاصه میشد.

بالاترین نقطه زمین،شانه های پدر بود.

بدترین دشمنانم ،خواهر وبرادرهای خودم بودند.

تنهادردم ،زانوهای زخمی ام بودند.

تنهاچیزی که میشکست ،اسباب بازی هایم بودومعنای

خداحافظی تا فردا بود..........!!!!

تنهام گذاشتی
همیشه تو را در نفس هایم احساس می کردم ،

تو همیشه همراه من بودی ! علت جدایی تو از من ، من بودم !!!

بد جور دلمو شکستی...لا اقل میگفتی گناهم چی بود!!!

تنها گذاشتن تنهاکسی که تنها کس او هستی ، تنها گناهیه که هیچ کس و هیچ وقت بخشیده نمیشه..